POLSKIE GTS I TALL WOMEN

zsuidakrA

Pytanie które mnie trapi od pewnego czasu mianowicie jak mocno odczuwacie opowiadania znaczy jak bardzo wczuwacie się w postać bohatera. Ja mam leciuteńki problem ponieważ iż czytając lub coś pisząc na tematy takie jak na forum dosłownie nie czuje się jak bohater lecz momentalnie się nim staje czuje każdą sekunde każdą chwile a nawet zgon i chciałbym wiedzieć czy inne osoby też tak to odczuwają te opowiadania. Dodam że dużo mocniej odczuwam treści czytane niż obrazy i wideo dziwne troche Neutral

ms.k

Dla mnie to w zależności jak napisane. Jeśli jest dość interesująco napisane i przede wszystkim To co lubię czytać, (moje tam ulubione fetysze). To jak najbardziej lubię się wczuwać w role tej gigantki, co jest tam opisana w opowiadaniu, również sobie staram to wyobrazić to samo co tam jest napisane, i poczuć się w tej samej sytuacji.
Natomiast w przypadku video czy obrazu, to kwestia tego jak dobrze jest zrobiony, np video, nie lubie za bardzo takich prostych na szybko zrobionych poser'ów, lub zabawę laleczkami 1cm, bez efektów. Obrazy to też nie za bardzo są fajne jeśli światlo, cienie nie współgrają z otoczeniem.

Tak czy tak, lubię sobie fantazjować na różne sposoby a opowiadania mi w tym tylko pomagają.

finalfantasy1986

Ja tylko jedno opowiadanie przeczytałem Very Happy

(hej Keeper Very Happy

) I nawet interesujące jest to , że trochę się wczułem. Wyobraźnia wtedy pracuje ^^
Ale wolę obrazki/filmiki. I na tym skończę moją jakże obszerną odpowiedź xD

Gość

ja jak pisze to prawie tylko to co sam bym chcial przezyc Smile

Scorpio1

Ja uważam, że opowiadania pozwalają na zadziałanie wyobraźni czytającego. Każde nie domówienia interpretujemy sobie do woli, nie tylko jeśli chodzi o wygląd danych bohaterów. Z resztą w różnych poradnikach często pojawia się, żeby pozostawiać wyobraźni czytelnika pole do popisu. A filmiki, zdjęcia podają nam wszystko na talerzu. Fajnie jest jak ktoś zbuduje w swoim tekście atmosferę - odpowiedni klimat sprawia, że można się bardziej wczuć w opisywaną sytuację. No ale żeby tak zagrać na czyichś emocjach i odczuciach trzeba mieć skilla... no i właśnie dla tego nie wstawiam własnych opowiadań, bo uważam, że są pod tym względem do kitu...

Gość

moje tez sa do dupy ale sie dziele swoimi pomyslami itp.

zsuidakrA

Ja pierwsze pisze i stwierdzam badziew ,ale czego się nie robi dla relaksu Very Happy

rafal

ja się zawsze wczuwam (chyba nawet za bardzo) xD

zsuidakrA

jeżeli bez ręki w pewnym miejscu to jeszcze granice normy Wink

Gość

@up
i twoja sygnaturka ( podpis) haha
" czasem mysle ze jestem nienormalny"
nie wiem ale noze przez moj aktualny stan mnie to smieszy biorac pod uwage posta

zsuidakrA

Czasem tak myśle i tyle jak się zastanawiam nad soba co lubie co jest w normach społecznych to po głebszej analizie takie stwierdzenie się nasówa.

Gość

przeciez zartowalem, nie ma czlowieka normalnego bo jak zdwfiniujesz normalnosc.

zsuidakrA

świeta prawda dla jednych normalna osoba jest taka dla innych troche inna zależy kto patrzy

Scorpio1

Ja bym powiedział, że szaleństwo leży w naturze człowieka, bez tej nutki nienormalności nie byli byśmy w pełni ludźmi.

"Kto ukrywa własne szaleństwo, umiera niemy." - Henri Michaux Wink

Heniek

Ja jednak potrzebuję obrazów Wink

Najbardziej kręcą mnie ilustrowane opowiadania, komiksy (wszelkiej maści posery). Rzadko kiedy uwagę przykuje zwykła fotoszopka czy proste posery bez słów.